خدایا به همه بچه ها خونه و غذا بده

خدایا همه مریضا رو شفا بده

خدایا امام زمان (عج) بیاد

خدایا مواظب عمو علی باش

چند وقتیه بعد از غذا خوردن این دعا ها رو من میگم و فاطمه تکرار میکنه و بعضی وقتا من یادم بره خودش میگه مامان حالا دعا بگو 

دیروز تو اتاق بازی میکرد وسط بازی دستاشو برده بالا و میگه خدایا امام زمانِ عمو علی بیاد

هر وقت از پله ها میره بالا یا میاد پایین میگه یا علی امروز من تو اشپزخونه بودم خورد زمین بهش گفتم

پاشو دخترم یا علی علی علی.اخماشو میکنه تو هم میگه مامان این چی است علی علی.علی علی نه یا علی

بعد از نماز دست میده و میگه گَبو باشه گَبو باشه (قبول باشه)

باباش میخواست بره تو اتاق فاطمه نماز بخونه میگه بابا نه ازازه نیست اتاق فاططا سین است(اجازه نیست اتاق فاطمه است.سین کلمه نروژیه به معنای مال،برای)

تو خیابون تا اتوبوس میبینه میگه اوبوس اومد مامان بییم سَبار شیم

باباش از بیرون میاد دستشو میندازه دورِ گردنش و میگه بابا خوش امدی صفا ابردی(اوردی)

 هر وقت سوال میپرسه جواب میدم میگه ok ازش پرسیدم فاطمه غذا میخوری جواب داد ایه فاططا گَذا

میخواد گفتم ok میگه مامان این چی است ok گفتم یعنی باشه میگه فاططا ok نه تَشم( به فاطمه نگو  ok بگو چشم)

یه کیف داره هر چی دمه دستش باشه میندازه تو کیفش و به کسی اجازه نمیده بهش دست بزنه یه روز

نیم ساعت دنبال کِرِم گشتم پیداش نکردم بعد از ظهر باباش اومد گفتم راستی کِرِمو ندیدی دیدم فاطمه

رفت طرف اتاقش و با کرم برگشت میگم کجا بود میگه کیف فاططا و این داستان همچنان ادامه دارد و هر وسیله ای غیب میشه اول میریم سراغ فاطمه و کیفش

روز جمعه رفتم دیدم یه کیف که برا یکی از مربیای مهده ولی میده بچه ها باهاش بازی کنن دست فاطمه

خانومه مربیشون میگه امروز یه توپ اورده میگه اینو بزار تو کیفم میگم این جا نمیشه بزرگه رفته یه توپ

کوچیک اورده میگه اینو بزار

امروز باباش رفت بیرون گفت هوا خوبه با فاطمه برین بیرون فاطمه شروع کرد مامان فاططا بیون ببر فاططا

عباسی میخواد مامان بیم بیرون( فاطمه رو بیرون ببر فاطمه تاب سوار شه مامان بریم بیرون) لباساشو

پوشیده گفتم صبر کن منم لباس بپوشم بریم چپ چپ نگاه میکنه میگم چی شده میگه فاططا نااَته(فاطمه ناراحته) دلیلشم هر چی پرسیدم نگفت

هر وقت سوار تاب میشه براش شعر میخونم:تاب تاب عباسی خدا فاطمرو نندازی اگه خواستی بندازی

بغل مامان بندازی که به تاب میگه عباسی و شعرشم تقریبا یاد گرفته من نشستم رو تاب شعر میخونه

اخرش میگه خدا مامان نندازی اگه اندازی بغل فاططا بندازی

روزای یکشنبه که تعطیلیم من و باباش کلاس قران و فارسی داریم برا بچه ها فاطمه رو هم میبریم چند

بار دیده دخترا نرم کننده لب میمالن به لباشون اومده خونه قوطی کِرِم نرم کننده رو ورداشته میماله به

لباش و لباشم به هم میماله و میگه مامان فاططا لباش گشنگه (لبای فاطمه قشنگه) میبینید ما به چه امیدی میبریمش اونوقت از کلّ کلاس قران همینو یاد گرفته

                                    
                                                 این همون کیفی که گفتم